20 jaar nostalgie in 42 filmposters


Enige tijd geleden besloot ik om iets te doen wat ik normaal nooit doe: een beurs bezoeken. Niet zomaar een beurs, maar een horror-, fantasy- en SF-beurs, zo eentje waar mensen verkleed naartoe gaan en waar je waardevolle hebbedingetjes kan vinden als je maar lang genoeg zoekt tussen de overvloed aan prullaria. Eenmaal ter plaatse werd al snel één ding duidelijk: het aanbod is zo groot en divers dat zelfs op het eerste zicht doodnormale volwassenen zich zonder schaamte als een kind in een speelgoedwinkel gaan gedragen. Volkomen begrijpelijk, want standjes met obscure DVD’s, latexmaskers van horroriconen als Freddy Krueger en Leatherface of een heel legioen action figures dat gezamenlijk “koop mij” lijken te schreeuwen, hebben nu eenmaal een bijzondere aantrekkingskracht. Echter, na een korte, rusteloze blik op al dit fraais te hebben geworpen, werd mijn aandacht meteen opgeslokt door iets heel anders. Posters. Meer bepaald posters van horrorfilms. Ik durf met zekerheid te stellen dat geen enkel ander genre door de jaren heen zulk creatief en zinnenprikkelend artwork heeft voortgebracht.

Vaak denk ik nog met weemoed terug aan de keren dat ik met moederlief mee naar de videotheek mocht. Om een animatiefilm uit te kiezen, zei ze dan, terwijl ik stiekem naar de griezelafdeling afdwaalde om me er te vergapen aan talrijke videohoezen van films als Braindead (1992) en Fright Night (1985). Monsters met vlijmscherpe klauwen, grijnzende doodshoofden of kleurrijke tekeningen van zombies die tot op het bot weggerot waren, … als kind wist ik niet waar eerst te kijken. Eenmaal weer thuis was ik steeds teleurgesteld dat dit soort films verboden terrein waren en dat ik genoegen moest nemen met films over zeemeerminnen en leeuwenwelpjes. Op zulke momenten keek ik al reikhalzend uit naar het volgende videotheekbezoek, in de hoop dat ik dan wél zo’n “verboden film” mocht meenemen. Tevergeefs. Pas op latere leeftijd zou ik ontdekken dat voor veel van deze films het credo “hoe mooier de cover, des te slechter de film” gold.

Hoe dan ook, dit gevoel van nostalgie, dat ik tot op vandaag nog steeds koester, laaide weer op toen ik de kans kreeg om tussen duizenden (en dat getal mag je letterlijk nemen) posters te snuffelen. Wat begon als een feest van herkenning mondde al snel uit in een ontdekkingsreis door onbekend gebied. De verkopers van deze fascinerende exemplaren bleken overigens al even gepassioneerd te zijn als de kopers. Serieuze vaklui die hun metier al jaren met de nodige beroepsernst uitoefenen, zoals een slager die al jaren karkassen uitbeent. Niet zonder trots presenteerden zij hun waren aan kijklustigen en verwoede verzamelaars. De posters, ingebonden in reusachtige boekwerken en afgeschermd met plastic hoezen, varieerden van zeldzame b-films en onvervalste cultklassiekers tot de grote blockbusters van vroeger en nu. En net als toen ik nog een klein jongetje was, had het iets magisch om zoveel griezelige kunst bij elkaar te zien. Was je op zoek naar een bepaalde poster, dan zocht de verkoper die even voor je op in zijn indrukwekkende databank, maar eigenlijk was het veel leuker om met het omslaan van elke bladzijde te ontdekken welke afbeelding er tevoorschijn zou komen. De jacht is nu eenmaal spannender als de prooi ongrijpbaar lijkt. Kortom, deze nostalgische ervaring ligt aan de basis van volgende selectie. Scroll naar beneden en laat u betoveren door enkele van de meest intrigerende posters dat het horrorgenre rijk is!
 

2 opmerkingen:

  1. Erg leuk stukje. Ik herken volledig het gevoel van het rondstruinen op zo'n beurs en je te vergapen aan al het moois. Nog wat gekocht ook?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, enkele posters: Inferno, Phenomena, Dead & Buried, Nightmare on Elm Street , The Blob, House 3 en Strange Invaders. Ik had er thuis al een aantal en ondertussen weer enkele posters bijgekocht. Nieuwe hobby, nieuwe verzameling :-).

      Verwijderen